Kiedy pomiary mają znaczenie? Jak ustalić normę?
Podstawowym elementem każdego badania są pomiary uwidocznionych struktur i narządów. Statystyczne normy dla populacji opracowane przez medyczne towarzystwa naukowe są pomocne ale nie zawsze obligatoryjne dla żywego organizmu. Dość często bywa tak, że ciężko chory pacjent wszystkie wymiary ma w normie. I co wtedy? Zdrowy czy chory?
Przykładowy narząd – często niedoceniany -śledziona. Szeroki zakres normy statystycznej 50-120mm. Jednak w przypadku konkretnego pacjenta normą może być pomiar dokonany w momencie gdy jest on w pełni zdrowia. Jeśli zaś zachoruje na jakąkolwiek chorobę infekcyjną, zapalną, zakaźną, nowotworową -wymiar śledziony będzie się zmieniał i pomimo, że zmieści się w statystycznej normie – to pacjent będzie chory. Wówczas jedynie ta zmiana -różnica pomiędzy pomiarem wyjściowym i dokonanym w czasie rozwijającej się choroby może być dla lekarza cennym i wczesnym wskaźnikiem skąpoobjawowej patologii.
Najczęściej zmiany w rozmiarach śledziony są spowodowane różnymi chorobami zakaźnymi od najbardziej popularnej mononukleozy po infekcje paciorkowcowe lub inne. Jednak równie częste są choroby hematologiczne, które rozwijają się wolniej i nie tak spektakularnie jak infekcje lecz bywają o wiele groźniejsze i niebezpieczne. Kolejnymi bardzo powszechnie spotykanymi są patologie wątroby, którym towarzyszy powiększanie się śledziony.
Nawet niewielkie powiększenie narządu w skąpoobjawowej chorobie, której pacjent może nie odczuwać również ma znaczenie, gdyż wtedy zwiększona jest podatność na groźne dla życia pęknięcia nawet po banalnych sportowych urazach.
USG Gdańsk-Osowa 